Większość dorosłych osób lubi w weekend, po pracy, wpaść do baru na szklaneczkę alkoholu czy kufel piwa. Nieobce im są też okolicznościowe imprezy typu urodziny, imieniny czy mniej oficjalne spotkania, uświetnione niewielką ilością wina do apetycznej kolacji; lecz jeżeli „okazja” do wypicia jednego kieliszka, później następnego aż wreszcie okaże się że „kieliszek to za mało” – należy zastanowić się, czy nie zaczyna się u takiej osoby uzależnienie od alkoholu.

Alkoholizm – choroba cywilizacyjna

Alkoholizm to nabyte zaburzenie polegające na utracie kontroli nad ilością spożywanego alkoholu, bez względu na sytuację. Alkoholik czuje podświadomy przymus picia, co nie jest spowodowane jego dobrowolną wolą, a raczej nakazem podświadomym. Dokładny mechanizm powstawania choroby nie jest do końca znany – lecz najprawdopodobniejszą jej przyczyną jest ciągły kontakt z wysokoprocentowymi trunkami.

Alkoholizm to choroba przewlekła i nieuleczalna, lecz można ją dość skutecznie kontrolować. Leczenie alkoholizmu, a raczej jego kontrolowanie, polega na abstynencji, terapii psychologicznej, samokontroli, oraz – co najważniejsze, świadome nazwanie swojej choroby i zaakceptowanie siebie.

Trudny etap – trzeźwienie

Dla chcących wyjść z nałogu, można w każdej poradni uzależnień znaleźć mnóstwo wskazówek, jakimi powinni kierować się alkoholicy, by etap odstawienia przejść w jak najbardziej łagodny sposób.

Oto kilka przydatnych rad:

• zastąp kieliszek alkoholu ulubioną przekąską, podjadaną bez wysokoprocentowego trunku,
• wyznacz sobie termin czasu wstrzymania się od wypicia zwyczajowej codziennej dawki – na przykład: „przez następne 24 godziny nie wypiję alkoholu” i wytrwaj w tym postanowieniu,
• gdy trudno oprzeć ci się pokusie – zadzwoń do kogoś, kto jest w takiej jak ty sytuacji, ale poradził sobie z problemem dużo wcześniej – telefon do takiej osoby pomoże ci spojrzeć na sprawę z perspektywy innego, trzeźwiejącego alkoholika,
• jeżeli jesteś wierzący udaj się do kościoła, wyspowiadaj się lub po prostu pomódl się o siłę potrzebną do pokonania choroby – religijni alkoholicy wierzą, że Bóg im tę siłę ześle w modlitwie,
• jeżeli masz rodzinę, małe dzieci spróbuj sobie wyobrazić sytuację gdy upijesz się w ich obecności i narazisz je na niebezpieczeństwo lub nie będziesz mógł im pomóc gdy będą w niebezpieczeństwie spowodowanym inną sytuacją – czy zaryzykujesz?,
• w walce z nałogiem powinna pomagać ci bliska osoba – żona, narzeczona, rodzice – rozmawiaj z niby, przebywaj w ich towarzystwie, dzielcie się swoimi radami, troskami i radościami – takie seanse rodzinne pozwalają na zacieśnienie więzi i wzajemne zrozumienie,
• nie pozwól by dopadły cię czarne myśli, troski i niepowodzenia, a jeżeli to nieuniknione – nie bądź z problemem sam – niepijąca osoba pomoże ci spojrzeć na świat z innej, pozytywniejszej strony.

Te rady to tylko początek długiej drogi do odwyku, ponieważ sam proces trwa już do końca życia. Z choroby alkoholowej nie ma możliwości wyleczenia się – w najlepszym przypadku, osoby niepijące od dłuższego czasu określa się jako trzeźwiejący alkoholicy.